پایگاه خبری و اطلاع رسانی فداغ نیوز گزیده خبرهایی از ایران – منطقه گراش – فداغ – لارستان و بندرعباس
مردم بندرعباس بر پایه آیینی باستانی (عصر دیروز) در آخرین چهارشنبه ماه صفر دسته جمعی به دریا رفتند و زنگار و شومی را از تن بیرون کردند؛ آنها بر این باورند که بدشگونی، با به دریا رفتن از روان و تنشان جدا خواهد شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خلیج فارس، مردم بندرعباس، عصر دیروز (چهارشنبه) بعد از 2ماه عزاداری به دریا رفتند، برخی تنشان را به آب زدند و با هر موج سوره های انشراح، نصر،تین و توحید را خواندند و آن ها را با 7 موج تکرار کردند، پس از انجام این مراسم آنها لباس سیاه را از تن درآورده و گناهان و نحسی ها را به دریا می سپارند.
منصور نعیمی پژوهشگر فرهنگ هرمزگان در گفت و گو با خبرنگار ایسنا، بیان کرد: این آیین مثل چهارشنبه سوری آخر سال که مردم بدی ها را به آتش می سپارند، آیینی کهن است که در چهارشنبه آخر ماه صفر در هرمزگان برگزار می گردد؛ مردم در این روز به دریا می آیند تا بدی ها و نحسی ها را از خود دور کنند و از دریا خواستار خیر و خوبی شوند.
ماه محرم و صفر به جهت مصائب فراوانی که به اهل بیت وارد شده است، برای شیعیان ماه های حزن و اندوه است که در آن هر نوع شادی و طرب را بر خود حرام می دانند؛ این آیین در واقع پایانی بر حزن و اندوه و آغاز از سرگرفتن زندگی عادی و جشن ها و عروسی هاست.
سنّت‌های اصیل هر ملّتی با احساس و اندیشه افراد آن ملّت پیوند ناگسستنی دارد، پیوندی که ریشه‌های آن در اعماق روح نسل‌ها نهفته و طی قرون و اعصار مهم‌ترین عامل اتحاد و همبستگی فکری و روحی در بین طبقات مختلف یک سرزمین بوده است.
این آیین‌ها و آداب و رسوم، در بین جوامع مختلف مردمی چون ایرانیان که از تاریخ تمدن کهنی برخوردار هستند، تنوع و شکوه بیشتری می‌یابد؛ در برخی از شهرهای ایران از جمله ایلام، زاهدان، کاشان، گراش و… مراسم چهارشنبه سوری را آخرین چهارشنبه ماه صفر برگزار می‌کنند و اما در هرمزگان این آیین به گونه ای دیگر است.
در اعتقادات مردم هرمزگان چهارشنبه به دریا رفتن عملی شایسته است اما اگر چهارشنبه آخر ماه صفر باشد متفاوت تر خواهد بود؛ سالهاست در این روز پیرترها جوان ها را به دریا راهی کرده و همراه هم سر و تن خود را در آب شسته و آرزوهای خود را به دریا می گویند.
به اعتقاد آن ها کسی که در این روز به دریا برود و نیتی کند به آن خواهد رسید؛ از طرفی قدرت شفا دهندگی دریا نیز در این روز بیشتر است.
برخی از قدیمی تر ها در این روز به همراه خود قند می آورند و به دریا میگویند: “شیرینی ما بی تو،شفای تو بی ما”، یعنی شیرینی ما برای تو و شفا و درمان تو برای ما باشد.
متأسفانه این مراسم در حال فراموشی است و نسل جدید کمتر شاهد آن بوده و یا تمایلی به تداوم آن ندارند؛ از طرفی در هیچ جای استان این مراسم به صورت متمرکز برگزار نمی شود که جوان تر ها بیشتر با آن آشنا شوند و برای حفظ و نگهداری این آئین بکوشند.
منبع : خبرگزاری ایسنا
