سروده آقای جهانپناه به مناسبت روزکارگر
با درود . بمناسبت روز کارگر
شعری از گذ شته ها .
شنیدم کار فر ما ئی نظر کرد ..
زروی کبر و نخوت کار گر را .
روان کار گر از وی بیا زرد ..
که بس کو تاه دانست ان نظر را .
بگفت ای گنج ور این نخوت از چیست ..
چو مزد رنج بخشی رنجو ر را .
من از ان رنج بر گشتم که دیگر ..
نبینم روی کبر گنج ور را .
تو از من زور خواهی من ز تو زر ..
چه منت داشت با ید یکد گر را .
تو صرف من نما ئی بد ره سیم ..
منت تاب روان نور بصر را .
منم فر زند این خو رشید پر نور ..
چو گل با لا ی سر دا رم پدر را .
مدامش چشم روشن باز باشد ..
که بیند زور و با زوی پسر را .
زنی یک بیل اگر چون من در این خا ک ..
بگیری با دو دست حود کمر را .
نها ل سعی بنشا نم در این باغ ..
که بی منت از ان چینم ثمر را .
نخو اهم چون شراب کس به خواری ..
خورم با کام دل خون جگر را .
ز من زور ز تو زر این به ان در ..
کجا با قیست جای عجب و بطر را .
فشانم از جبین گو هر در ان خاک ..
ستانم از تو پا داش هنر را .
نه باقی دارد این دفتر نه فا ضل ..
گهر دادی و پس دادم گهر را .
به کس چون را یگان چیزی نبخشند ..
چه کبر است این خدا وندان زر را .
چرا بر یک دگر منت گذا رند ..
چو محتا جند مردم یکد گر را .
با درود
از نشر یه میلاد لارستان . ایجاد شغل
بمناسبت وارد کردن دسته بیل از اندونیزی .
وارد کشور نمودی دسته بیل ..
واردات قبلی ات کباده میل .
از برای واردات بی حساب ..
داری ایا هیچ بر هان و دلیل .
چند باید بیشتر از اینکه هست ..
صنعت کشور شود خوار و ذلیل .
وعده دادی میکنم ایجاد شغل ..
اینکه عکس گفته ات شد ای نبیل .
از میان انچه وارد کر دنی است ..
فکر کردی مانده تنها دسته بیل .
دور فعلا دوره و دوران توست ..
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل .
ا میرزا صالح
با درود
شعر از یک شاعر معروف وپر اوازه میباشدکه حدود یکصد وبیست سال قبل می زیسته روانش شاد باد ولی نمیتوان نام اورا ذکر کرد